Jaskra (pierwotna)
Jaskra pierwotna jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty wzroku. Nieleczona doprowadza do nieodwracalnego uszkodzenia (zaniku) nerwu wzrokowego, ale wczesne jej rozpoznanie może uchronić przed ślepotą.
Objawy: są różne, w zależności od typu jaskry:
Jaskra z otwartym kątem przesączania : przebiega skrycie, bezboleśnie, częściej występuje u mężczyzn: mroczki w polu widzenia; gorsze widzenie.
Jaskra z prawidłowym ciśnieniem wewnątrzgałkowym: mroczki w polu widzenia; gorsze widzenie.
Jaskra z zamykającym się kątem przesączania : (częściej występuje u kobiet): bardzo silny ból oka i oczodołu, promieniujący do szczęki, czoła i skroni; bólowi towarzyszą wymioty, a nawet podwyższona temperatura ciała; łzawienie; światłowstręt; widzenie tęczowych kół wokół źródeł światła, np. żarówki lub świecy; pogorszenie widzenia; charakterystyczny kształt źrenicy, która jest szeroka, pionowo owalna i nie reaguje na światło.
Przyczyny jaskry: są do końca niewyjaśnione. Wysokie ciśnienie śródgałkowe, prowadzi do destrukcji nerwu wzrokowego, co w konsekwencji może spowodować utratę wzroku. Uszkodzenie nerwu wzrokowego czasem rozwija się także przy normalnym ciśnieniu śródgałkowym.